" တရားအားထုတ္ေနရင္း...ရႈမွတ္တာ ၾကာလာေတာ့ ..ဘာျဖစ္လို ့ပ်င္းလာတာလဲ....ဆိုသူတို ့အတြက္...."
••••••••••••••••••••••••••••••
ဝိပႆနာ
အားထုတ္ေနၾကတဲ့ ဓမၼမိတ္ေဆြ တို ့အနက္ အမ်ားအားျဖင့္ ျဖစ္ေလ့ရွိၾကတာက
တရားရႈမွတ္ၾကတဲ့ အခါ ရႈမွတ္ရင္း အခ်ိန္ ၾကာလာေတာ့ ပ်င္းလာတဲ့အခါ
ၾကံဳၾကဖူးမွာပါ။အဲဒီလို ျဖစ္တဲ့အခ်ိန္မွာ တရားအားထုတ္ေနတာကို
ရပ္ပစ္လိုက္ခ်င္တဲ့ စိတ္ေတြ ေပၚမိတတ္ၾကပါတယ္။ ဒါေတြဟာ တရားအားထုတ္သူ
ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ျဖစ္ေလ့ျဖစ္ထ ရွိၾကပါတယ္။
ဥပမာ...
ကမၼ႒ာန္းတရား
တစ္ခုတည္းကို ပဲ ဂ႐ုတစိုက္ ရႈမွတ္ေနရင္း က စိတ္ေတြလြင့္သြားလိုက္၊ ႐ႈေနတဲ့
ကိုယ့္ ကမၼ႒ာန္း ကို ျပန္မွတ္လိုက္နဲ ့ၾကာေတာ့ ၿငီးေငြ ့လာပါတယ္၊ ဒါေတြ
ကို ပဲ ျပန္ျပန္ရႈေန၊ ျပန္ျပန္မွတ္ေနရပါလား ဆိုၿပီး ပ်င္းလာတတ္ၾကပါတယ္။
အဲဒီလိုနဲ ့...
ေရွ
့ဆက္ၿပီး ဆက္လက္အားထုတ္ရင္း မိမိ ရႈမွတ္ေနတာဟာ မွန္သလား၊ မွားသလား
ဆိုတာေတြ နဲ ့ဒြိဟ စိတ္ေတြ ျဖစ္ေပၚၾကတဲ့ ဓမၼမိတ္ေဆြ
မ်ားလည္းရွိေကာင္းရွိၾကမွာပါပဲ။
အဲဒီလို တရားအားထုတ္
ေနရင္း ၿငီးေငြ ့ပ်င္းတဲ့စိတ္ ဘာေၾကာင့္ျဖစ္လာတာလဲ၊ ဘယ္လိုရႈမွတ္ရင္
အဆင္ေျပမလဲ ဆိုတာကို ဆရာေတာ္ ဓမၼဒူတ ေဒါက္တာ အရွင္ ေဆကိႏၵ ရဲ ့
ဝိပႆနာသင္တန္း ရဲ႕အေမးအေျဖ က႑ေတြထဲက ေျဖၾကားထားတာေလးကိုေတြ ့ေတာ့
ဓမၼမိတ္ေဆြတို ့အတြက္ အသံုးတည့္မယ္ထင္လို ့ ေကာက္ႏႈတ္ၿပီး ေဖၚျပလိုက္ပါတယ္။
တရား အားထုတ္တယ္....တရား႐ႈတယ္ ..ဆိုတာ
"သတိ" ထားၿပီး ႐ႈရတာျဖစ္ပါတယ္။
အဲဒီ " သတိ " ဆိုတာ နဲ ့ပါတ္သက္ၿပီး ....
"တရားအားထုတ္သူတိုင္း..မရွိရင္
"သတိ"ဆုိတာ" အတု၊ အစစ္ " ႏွစ္မ်ဳိးရွိပါတယ္။
အကုသိုလ္စိတ္ ျဖစ္ေစႏိုင္တဲ့အာ႐ံုမ်ဳိးေတြကို အမွတ္ရေနရင္..
အမွတ္ရၿပီး အကုသိုလ္ ျဖစ္ရင္ “မိစၧာသတိ” ေခၚတဲ့ "သတိအတု" ပါ။
ကုသိုလ္ျဖစ္တဲ့ "သတိ"ကသာ "သတိအစစ္" ပါ။ သမၼာသတိ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒါနသတိ၊
သီလသတိ၊
သမထသတိ၊
ဝိပႆနာသတိ ....ဆိုၿပီး ခြဲၿပီး ေျပာရရင္ ......
" ဝိပႆနာသတိ "ကသာ ဉာဏ္နဲ ့ယွဥ္တြဲမႈ အားေကာင္းလို႔၊ အမွန္အတိုင္း အမွတ္ရမႈ သေဘာျဖစ္လို႔ "သမၼာသတိ"ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
တခ်ိဳ
့ပုဂၢိဳလ္ေတြမွာလည္း အမွတ္သညာ သတိ ေတြ ေကာင္းၾကပါတယ္။ ဘယ္မွာ သတိေကာင္းလဲ
ဆိုရင္ မိမိ သိခ်င္တဲ့ အာ႐ံု ကို မရအရ ပံုေဖာ္ယူေနတာ၊ အထူးသျဖင့္
တရားအားထုတ္တဲ့ အခ်ိန္မွာ ကိုယ္လိုခ်င္တဲ့ အာရံုကို အတင္းလိုက္ၿပီး
ၾကည့္ေနတာေတြဟာ...
ေလာဘစိတ္၊ "မိစၧာသတိ" ျဖစ္ေနပါတယ္။
တခ်ိဳ ့ကလည္း အခုျဖစ္လက္ရွိ ျဖစ္ေနဆဲ ႐ုပ္နာမ္အာ႐ံု ေတြ ရဲ ့သေဘာ ကို ေသျခာေအာင္ ၊ သိေအာင္ မၾကည့္ဘဲ နဲ ့..
ပူတဲ့၊
နာတဲ့၊ က်င္တဲ့၊ တင္းတဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ ေပၚလာတဲ့ နာက်င္တဲ့ေဝဒနာ ကို
မႀကိဳက္တဲ့ အတြက္ သက္သာရာ ရလို ရေၾကာင္း အတင္း ေဖ်ာက္ဖ်က္ေနတာဟာ...
ေဒါသစိတ္-" မိစၧာသတိ" ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
ၿပီးေတာ့...
အဲဒီလို
"အာ႐ံု"ကို ပံုေပၚေအာင္ လိုက္ရွာေနတာေတြ၊မႀကိဳက္တဲ့ ေဝဒနာေတြ ကို
ေဖ်ာက္ဖ်က္ပစ္ေနတာေတြ ဟာ စိတ္ကို ပ်ာယာခတ္ေစ ပါတယ္။ အဲဒီလို ျဖစ္လာေတာ့
ဓမၼမိတ္ေဆြ တို ့ မွာ ဘယ္လို ျဖစ္လဲဆိုေတာ့..
တင္းၾကပ္ေနတယ္။
ေဝဝါးေနတယ္။
မပီျပင္ဘူး။
ပင္ပန္းတယ္။
႐ႈပ္ေထြးတယ္။
ေနာက္က်ိတယ္။
မေဝခြဲႏိုင္ဘူး...ဆိုတာေတြ ျဖစ္တတ္ပါတယ္။ ဒါေတြဟာလည္း " မိစၧာသတိ " ရဲ႕" သတိၱ " ေတြပါပဲ။
"သတိအစစ္" ရဲ႕ သေဘာက ေစာင့္ၾကည့္ေန႐ံု ၊ ျဖစ္တိုင္း ျဖစ္တိုင္း အာ႐ံုရဲ႕ သေဘာကို သိလာေအာင္ ေစာင့္ၾကည့္ေန႐ံုပါပဲ။
စိတ္ေအးခ်မ္းတယ္၊ တည္ၿငိမ္တယ္၊ မပင္မပန္း သက္ေတာင့္သက္သာ ၾကည္ၾကည္လင္လင္ ၾကည့္ေနႏိုင္ပါတယ္။
ဟိုဟာ ျမင္ရမွ၊ ဒီဟာ ျမင္ရမွ ေက်နပ္တယ္။ ဒီဟာ ဆိုရင္လဲ မႀကိဳက္ဘူး၊ ဟိုဟာကိုလည္း မႀကိဳက္ဘူးဆိုတာလဲ မရွိပါဘူး။
ေတြေဝ ဝိုးဝါးမႈေတြလည္း မရွိပါဘူး။
သတိေလးနဲ႔ ေစာင့္ၾကည့္ရင္ သိစရာေတြကို သိလာပါတယ္။
ဓမၼမိတ္ေဆြ ေယာဂီ အေနနဲ ့ ေအးေအးေဆးေဆး ေနသာသလို ....
မွ်မွ်
တတ ထိုင္ခ်င္ထိုင္၊ ရပ္ခ်င္ရပ္၊ သြားခ်င္သြား၊ ေလ်ာင္း ခ်င္ေလ်ာင္း၊
ဒါမွမဟုတ္ လုပ္ေနက်အလုပ္ေတြကို လုပ္ရင္း ကိုင္ရင္း သတိေလး ထားေပးရပါတယ္။
မပင္ပန္းပါဘူး။
အဲဒီလိုဆိုေတာ့..
မသိေသးတဲ့ သေဘာေတြကို သိလာပါတယ္။ ဓမၼသေဘာေတြ ကို ပီပီျပင္ျပင္ ျမင္လာပါတယ္။
ပ်င္းရိမႈဆိုတာ မျဖစ္ပါဘူး။ ဒီသေဘာက ဝိပႆနာ သမၼာသတိ လို ့ေခၚတဲ့ "သတိအစစ္" ရဲ႕ သေဘာပါ။
ဓမၼမိတ္ေဆြ တို ့အေနနဲ ့သတိ"အစစ္ နဲ႔ အတု " အခုလို နားလည္ဖို ့လိုအပ္ပါတယ္။ ျပန္ၿပီး ဆန္းစစ္ၾကည့္သင့္ပါတယ္။
အဲဒါေၾကာင့္..
ပ်င္းေနတယ္ဆိုတာဟာ "သတိအတု" ေၾကာင့္ ဆိုတာ သိေလာက္ပါၿပီ။
သမၼာသတိ-သတိအစစ္
ျဖစ္ရင္ ဝီရိယအစစ္- သမာဓိအစစ္ ေသျခာေပါက္ ျဖစ္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္
တရားအားထုတ္ရင္း ပ်င္းလာတယ္ ဆိုတာ ျဖစ္ေတာ့မွာ မဟုတ္ပါဘူး လို ့အသိေပရင္း
ဒီစာစု နဲ ့ ဓမၼဒါနျပဳလိုက္ပါတယ္။
( ခႏၶာ-၅ပါးတစ္ဦး )
••••••••••••••••••••••••••••••
လက္ကိုင္ဖုန္း
ျဖင့္ စာစီရျခင္းျဖစ္သည့္အတြက္ သတ္ပံုမွားယြင္းမႈမ်ား ေတြ ့ရွိပါက
သည္းခံခြင့္လႊတ္ၿပီး ျပင္ဆင္ဖတ္ရႈေပးပါရန္ ေမတၱာရပ္ခံပါသည္။(ခႏၶာ-၅ပါးတစ္
Credit - ခႏၶာ-၅ပါးတစ္ဦး
×××
၁၅ မိနစ္ တရားထုိင္နည္း
တစ္ေန႔လၽွင္ (၁၅)မိနစ္ခန္႔ တရားထိုင္ ၾကည့္ပါ။ ထူးျခားေသာ အက်ိဳးေက်းဇူး
မ်ား၊ ထူးျခားေသာ ကံေကာင္းမႈမ်ား၊ သင့္ထံသို႔ ဧကန္အျမန္
ေရာက္ရွိလာေပလိမ့္မည္။အမ်ိဳးသား ေယာဂီ မ်ားမွာ တင္ပလႅင္ေခြ
ထိုင္လွ်က္လည္းေကာင္း၊ အမ်ိဳးသမီး ေယာဂီ မ်ားမွာ မိန္းမထိုင္
က်ံဳ႕ကံ်ဳ႕ထိုင္လွ်က္လည္းေကာင္း ၊ခါးကို မေတာင့္လြန္း၊ မေလ်ာ့မကုန္းလြန္းဘဲ
အလိုက္သင့္သလို တာရွည္ထိုင္ႏုိင္ေအာင္ ထားပါ။ ဘယ္လက္၀ါးကို ေအာက္ကထား၍
ညာလက္၀ါး ကို အေပၚက ထားရမည္။
ေယာဂီ၏ မ်က္စိကိုလည္း တစ္ခ်ိဳ႕မွိတ္လွ်က္၊ တစ္ခ်ိဳ႕ဖြင့္လွ်က္၊ တစ္ခ်ိဳ႕က ေမွးေမွးထားလွ်က္ မိမိၾကိဳက္သလို ထုိင္ႏုိင္သည္။ႏွာသီး၀အဖ်ားတြင္ ထြက္ေလ၀င္ေလတို႔၏ ထိခတ္တိုးေ၀ွ႕ရာ (ဖုသန႒ာန၊ နာသိက ကသိဏ)အရပ္ကေလးကို အသာအယာ သတိကပ္၍ ရွာေဖြရမည္။
ေတြ႕ရွိပါက ယခု လႈပ္သြားသည္မွာ ထြက္ေလေၾကာင့္ဟု သိလွ်င္ လႈပ္သည္သိသည္ႏွင့္ တစ္ၿပိဳင္နက္ ထြက္ေလဟု သိမွတ္ထားပါ။ တစ္ဖန္ ၀င္ေလေၾကာင့္ လႈပ္သြားေသာအခါတြင္လည္း ၀င္ေလဟု မွတ္လိုက္ျခင္းသည္ အာနာပါန ကမၼ႒ာန္းတရား အားထုတ္သည္ မည္ပါေတာ့သည္။
ဤပံုအတိုင္း အာနာပါနကမၼ႒ာန္းကို အားထုတ္တုိင္း အားထုတ္တုိင္း တစ္ႀကိမ္ထိုင္လွ်င္ အနည္းဆံုး (၁၅)မိနစ္ခန္႔ တရားထိုင္ပါ။“အာနာပါနကမၼ႒ာန္းကို အားထုတ္ေသာ ေယာဂီပုဂၢိဳလ္သည္ သတိကပ္၍သာလွ်င္ ထြက္သက္ကို ျဖစ္ေစ၏။ ထြက္သက္ကို ထုတ္၏။ သတိ ကပ္၍သာလွ်င္ ၀င္သက္ကို ျဖစ္ေစ၏။ ၀င္သက္ကို ႐ႈိက္႐ွဴ၏”(ဤကား သတိၿမဲရာ ပထမာ အစီအစဥ္ျဖစ္ပါသည္။)
“ထြက္သက္ေလကို ရွည္ရွည္ထုတ္ေသာ ေယာဂီပုဂၢိဳလ္သည္ ရွည္ရွည္ထုတ္သည္ဟု ေကာင္းစြာသိ၏။ ၀င္သက္ေလကို ရွည္ရွည္႐ူေသာ ေယာဂီပုဂၢိဳလ္သည္ ရွည္ရွည္႐ႈ႐ႈိက္သည္ဟု ေကာင္းစြာ သိ၏”
“ထြက္သက္ေလကို တိုတိုထုတ္ေသာ ေယာဂီပုဂၢိဳလ္သည္ တိုတိုထုတ္သည္ဟု ေကာင္းစြာသိ၏။ ၀င္သက္ေလကို တိုတို႐ႈ႐ႈိက္ေသာ ေယာဂီပုဂၢိဳလ္သည္ တိုတို႐ႈ႐ႈိက္သည္ဟု ေကာင္းစြာသိ၏”(ဤကား ဒုမွာ တုိ ႐ွည္သိ အစီအစဥ္ျဖစ္ပါသည္။)
“အလံုးစံုေသာ ထြက္သက္၀င္သက္တုိ႔၏ အစ၊ အလယ္၊ အဆံုး သံုးပါးလံုးကို ထင္ရွားေစလွ်က္ (ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလံုးကို ထိန္လင္းေစလွ်က္) ထြက္သက္ေလကို ထုတ္၏။ ၀င္သက္ေလကို ႐ႈိက္႐ႈ၏”(ဤကား သံုးခ်က္သိမွာ တတိယာ သို႔မဟုတ္ လံုးစံုလင္းရာ တ-၌သာ အစီအစဥ္ျဖစ္ပါသည္။)
“အ႐ႈိက္အ႐ႈ ျပင္းေသာေၾကာင့္ ႐ုန္႔ရင္းၾကမ္းတမ္းေသာ ထြက္သက္၊ ၀င္သက္ေလတို႔ကို ၿငိမ္းေအးေစလွ်က္၊ ခ်ဳပ္ေပ်ာက္ေစလွ်က္ ထြက္ေလကို ထုတ္မည္၊ ၀င္ေလကို ႐ႈ႐ႈိက္မည္ဟု က်င့္၏”(ဤကား စ-မွာ ၿငိမ္းေစဘိ အစီအစဥ္ျဖစ္ပါသည္။)
“ရံခါအတြင္း၌ ထြက္ေလ၀င္ေလဟူေသာ ကာယ သို႔မဟုတ္ ပဋိဘာဂျဖစ္ေသာ အႆာသပႆာသကာယကို အဖန္တလဲလဲ ႐ႈမွတ္ပြားမ်ားအားထုတ္ရမည္။ ရံခါအျပင္၌ (အျပင္ကို ထုတ္၍) ထြက္ေလ၀င္ေလဟူေသာ ကာယ သို႔မဟုတ္ ပဋိဘာဂျဖစ္ေသာ အႆာသပႆာသကာယကို အဖန္တလဲလဲ ႐ႈမွတ္ပြားမ်ားအားထုတ္ရမည္။
ရံခါအတြင္းအျပင္ ႏွစ္ဌာနလံုး၌ ထြက္ေလ၀င္ေလဟူေသာ ကာယ သို႔မဟုတ္ ပဋိဘာဂျဖစ္ေသာ အႆာသပႆာသကာယကို အဖန္တလဲလဲ ႐ႈမွတ္ပြားမ်ားအားထုတ္ရမည္။”(ဤသည္မွာ အာနာပါနသမထေလးဆင့္လံုးကို ေပါင္း၍ေဟာထားျခင္းျဖစ္ပါသည္)
“ထြက္သက္ ေလ၊ ၀င္သက္ ေလ ဟူေသာ ကာယ၌ ျဖစ္ျခင္းသေဘာကို အဖန္တလဲလဲ ရႈမွတ္၍ ေနရာ၏။ ထြက္သက္ေလ၊ ၀င္သက္ေလဟူေသာ ကာယ၌ ပ်က္ျခင္းသေဘာကို အဖန္တလဲလဲ ရႈမွတ္၍လည္း ေနရာ၏။ ထြက္သက္ေလ၊ ၀င္သက္ေလဟူေသာ ကာယ၌ ျဖစ္ျခင္း၊ ပ်က္ျခင္းသေဘာကို အဖန္တလဲလဲ ရႈမွတ္၍လည္း ေနရာ၏။(ဤကား အာနာပါနသမထကို အဦးမူ၍ ၀ိပႆနာရႈမွတ္ပြားမ်ားရပံု ျဖစ္ပါသည္။)
ထိုကဲ့သို႔ အားထုတ္ေနေသာ ေယာဂီပုဂၢိဳလ္အား သတိတရား ထင္ၿမဲလာေတာ့သည္။ ထိုသတိ၏ ေသာတာပတၱိမဂ္ဉာဏ္ကို ရျခင္းငွါ၊ အဆင့္ဆင့္ ရင့္က်က္ျခင္းငွါ ျဖစ္လာလွ်င္ ေယာဂီပုဂၢိဳလ္သည္ တဏွာ၊ ဒိ႒ိႏွစ္ပါးကို အမွီသဟဲျပဳစရာမလိုဘဲ ေနႏိုင္စြမ္းရွိလာေတာ့သည္။
ထိုအခါ တစ္ေလာကလံုးတြင္ သို႔မဟုတ္ ခႏၶာငါးပါးဟူေသာ ေလာကတြင္ ‘ငါ့ကိုယ္’ ဟူ၍လည္းေကာင္း၊ ‘ငါ၏ဥစၥာ’ ဟူ၍လည္းေကာင္း တစ္စံုတစ္ခုကိုမွ် စဲြလမ္းျခင္းမရွိ အတၱဒိ႒ိျပဳတ္ေလေတာ့သည္။”(ဤကား အာနာပါနသမထကို အဦးမူ၍ ၀ိပႆနာရႈမွတ္ပြားမ်ား အားထုတ္ေသာ ေယာဂီပုဂၢိဳလ္အား မဂ္ဖိုလ္ရ၍ အရိယာျဖစ္ပံုကို ျပပါသည္။)
အထက္ပါ ေဖာ္ျပခ်က္မွာ သတိပ႒ာန သုတ္ေတာ္ တြင္ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ ေဟာၾကားေတာ္မူေသာ အာနာပါနက်င့္စဥ္ အစီအစဥ္ျဖစ္ပါသည္။
၀ိပႆနာပုိင္း ရွဳမွတ္ပုံမ်ား
သမထဆုိတာ တေနရာတည္းကုိ စုိက္ရွဳတာပါ၊ ၀ိပႆနာ ဆုိတာ ခႏၶာကုိယ္ တခုလုံးကုိ ျဖန္႔္ရွဴတာလုိ႔ ေျမဇင္းဆရာေတာ္ႀကီးက မိန္႔ေတာ္မူပါတယ္။ သမထယာနိကသမားအတြက္ စတုတၳအဆင့္က်င့္စဥ္မွာ ပဋိဘာဂအလင္းနိမိတ္ရရွိၿပီး ဥပစာဆိုက္သြားၿပီဆုိရင္္ ၀ိပႆနာကို စတင္အားထုတ္ရႈမွတ္ႏိုင္ပါတယ္။
၀ိပႆနာရႈမွတ္ရာတြင္ ရုပ္ကို ရႈမွတ္ရမွာလား၊ နာမ္ကို ရႈမွတ္ရမွလားလုိ႔ ေမးစရာရွိပါတယ္။ စာေပမွာေတာ့ သမထယာနိကလမ္းစဥ္နဲ႔ အားထုတ္သူမ်ားအတြက္ နာမ္ကို ရႈမွတ္ပြားမ်ားရမယ္္လုိ႔ု ဆိုပါတယ္။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆုိေတာ့ သမထအားထုတ္မႈ အားေကာင္း၍ သမာဓိ ရင့္သန္ေနတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ပါ။ ၀ိိပႆနာသက္သက္ရႈမွတ္ ပြားမ်ားသူမ်ားသူေတြကုိေတာ့ ရုပ္ကို ရႈမွတ္ဖို႔ တိုက္တြန္းထားပါတယ္္။
ရႈနည္း (၃) မ်ိဳး
(၁) သမထအားထုတ္စဥ္က ရရွိခဲ့တဲ့ ပဋိဘာဂ အလင္းနိမိတ္ နဲ႔ ေျခဖ်ားကေန ငယ္ထိပ္အထိ တကုိယ္လုံး သတိမလြတ္ေစဘဲ ရွဳျခင္း။
(၂) ေျခဖ်ားမွ ခ်က္ ၊ ခ်က္မွ လည္မ်ိဳ၊ လည္မ်ိဳမွ ငယ္ထိပ္ထိ သုံးပုိင္း ပုိင္း၍ အျပန္ျပန္ အလွန္လွန္ ရွဳမွတ္ျခင္း။
(၃) လက္ေလးသစ္ သုိ႔မဟုတ္ တံေတာင္ေလာက္စီ ပုိင္းၿပီး ရွဳမွတ္ျခင္း
ဆုိၿပီး ရွဳမွတ္နည္း (၃) မ်ိဳးရွိပါတယ္။
ခႏၶာကိုယ္အစိတ္္အပိုင္းအလိုက္ ရႈနည္းသံုးမ်ိဳး ကဲြျပားသကဲ့သို႔ အရႈမွတ္ခံ အာရံုအလိုက္ ရႈပြားရာ အစြန္းသံုးပါးကိုလည္း သိသင့္ပါတယ္္။
(၁) ျမင္ရင္ ျမင္တယ္ ၾကားရင္ ၾကားတယ္ လုိ႔မွတ္ျခင္း၊
(၂) မိမိ ခႏၶာကုိယ္ ရဲ့ ငယ္ထိပ္, ေျခေတာက္, လက္စတဲ့ ေနရာေတြမွာ တဖြားဖြား ျဖစ္ပ်က္ေနတာေတြကုိမွတ္ျခင္း၊
(၃) ႏွလုံးအိမ္ကုိ ရွဳမွတ္ျခင္း ဆုိျပီး အစြန္းသုံးပါးရွိပါတယ္။
ဗုဒၶါနဳႆတိပြားမ်ားပုံ
အရဟံ လုိ႔ စိတ္ထဲက ဆုိျပီး ၀င္ေလကုိ ရွဴသြင္းပါ၊ အရဟံလုိ႔ စိတ္ကဆုိၿပီး ထြက္ေလကုိ ျပန္ထုတ္ပါ၊ မိမိစိတ္ ျငိမ္လာၿပီ ဆုိရင္ ဘုရားရွင္ရဲ့ ဂုဏ္ေတာ္အေရာက္ အာရုံျပဳၿပီး ‘ကိေလသာ ကင္းစင္ေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရား’ ဆုိၿပီး ၀င္ေလ ထြက္ေလ တုိင္းမွာ ရွဴမွတ္ေပးပါ ။
ဒီလုိနည္းနဲ႔ အခ်ိန္ရသေလာက္ ပြားမ်ားေပးပါ။ ဘုရားရွင္အေပၚမွာ ၾကည္ညိဳတဲ့စိတ္ေတြ မ်ားလာေလ တရားအလုပ္ လုပ္ရတာ ေခ်ာေမြ႔ လြယ္ကူေလပါပဲ။
ေမတၱာ ဘာ၀နာ ပြားမ်ားပုံ
‘အားလုံးေသာ သတၱ၀ါေတြ’ ၀င္ေလ တစ္ခ်က္၊ ‘ခ်မ္းသာၾကပါေစ’ ထြက္ေလ တစ္ခ်က္ ဒီပုံစံနဲ႔ ေမတၱာဘာ၀နာ ပြားမ်ားႏိုင္ပါတယ္။ ကုိယ္ ပြားမ်ားခ်င္တဲ့ပုံစံနဲ႔ ပြားမ်ားႏိုင္ပါတယ္။ ၀င္ေလ ထြက္ေလ ကပ္ျပီး ပြားမ်ားတာက သမာဓိ ပုိရလြယ္ပါတယ္။
မရဏႆတိ (ေသျခင္းတရား ဆင္ျခင္ပံု)
‘တစ္ေန႔ ေသရမွာ ပါတကား.. တစ္ေန႔ ေသရမွာပါ တကား’ လုိ႔ ဉာဏ္ကေန ျမင္လာေအာင္ ဉာဏ္မွာ ထင္လာေအာင္ ဆင္ျခင္ရပါမယ္။
အသုဘ ဘာ၀နာ (စက္စုပ္ရြံရွာဖြယ္ အျဖစ္ ပြားမ်ားပုံ)
‘ငါ့ရဲ့ ခႏၶာကုိယ္ဟာ စက္စုပ္ စရာၾကီး ပါတကား’ လုိ႔ ခႏၶာကုိယ္ကုိ သုံးပုိင္း ပုိင္းျပီး ပြားမ်ားရပါမယ္။ ပထမဆုံး ပုခုံးအထက္ ဦးေခါင္းပုိင္းကုိ အရင္ ၾကည့္ရပါမယ္၊ မ်က္စိကုိမွိတ္ စိတ္ကုိ ဦးေခါင္းကုိ ပုိ႔ထား၊ ‘ငါ့ရဲ့ ခႏၶာကုိယ္ စုက္ဆုပ္ စရာၾကီး ပါတကား’ လုိ႔ စိတ္ကဆုိျပီး ဦးေခါင္းထဲက ဦးေဏွာက္ေတြ အေျမွးေတြ ျမင္လာတဲ့ အထိ ပြားမ်ားေပးပါ။
ဒုတိယ.. ခါးကေန ပုခုံးအထိ ခႏၶာကုိယ္ အလယ္ပုိင္းကုိ စိတ္နဲ႔ၾကည့္ၿပီး ‘ငါ့ရဲ့ ခႏၶာကုိယ္ဟာ စက္ဆုပ္စရာၾကီး ပါတကား’ လုိ႔ စိ္တ္က ဆင္ျခင္ပြားမ်ားၿပီး အတြင္းပုိင္း အူေတြ, အသည္းေတြ, ေက်ာက္ကပ္ေတြ တစ္ပုံစီ တစ္ပုံစီ ျမင္ေအာင္ ႀကိဳစားပြားမ်ားပါ။
တတိယ.. ခါးေအာက္ပုိင္းအကုန္ ေျခေထာက္အထိ စိုက္ၾကည့္ ပြားမ်ားပါ။ ခႏၶာကုိယ္ကုိ တြယ္တာလြန္း အားႀကီးရင္ တရားအလုပ္မွာ ေႏွာင့္ေႏွးတတ္ပါတယ္။ နာမည္ႀကီး ေခမာေထရီကုိ ၾကည့္ၿပီး သိနုိင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ခႏၶာကုိယ္ေပၚမွာ တပ္မက္မွဳ ကင္းေအာင္ အသုဘ ဘာ၀နာကုိ ပြားမ်ား ၾကရပါတယ္။
ဒီေလးမ်ိဳးကုိ အခ်ိန္ရတဲ့သူ ရက္မ်ားမ်ား အားထုတ္မယ့္ သူေတြ ႀကိဳးစားအားထုတ္ ပြားမ်ားသင့္ပါတယ္။ ရက္ေတြ အမ်ားႀကီး အခ်ိန္မေပးႏိုင္ရင္ေတာင္ တရားမရွဳမွတ္မီ အခ်ိန္ပုိင္းေလာက္ ဗုဒၶါႏုႆတိနဲ႔ ေမတၱာဘာ၀နာကုိ ၁၀-မိနစ္ သုိ႔မဟုတ္ ၁၅-မိနစ္ ပြားမ်ား သင့္ပါတယ္။ေမတၱာစြမ္းအားဟာ တကယ့္ကုိ ႀကီးမားလွပါတယ္။ေန႔စဥ္ (၁၅) မိနစ္ခန္႔ ဝိပႆနာျမတ္တရားအား က်င့္ၾကံပြားမ်ား အားထုတ္ႏိုင္ၾကပါေစ ။
အာနာပါနမွ ဝိပႆနာသို႕
အာနာပါန ဂဏနာ = ေရတြက္နည္း…အာနာပါနႆတိကမၼ႒ာန္း မွစိတ္အထိုင္မက်ဘဲ ျဖစ္ေနပါကေရတြက္တဲ့နည္းေလး သုံးၾကည့္ပါ။အာနာပါနႆတိကမၼ႒ာန္း လုပ္ငန္းခြင္ အစီအစဥ္တို႔တြင္ ဤအာနာပါန ကမၼ႒ာန္းကိုစတင္အားသစ္လိုေသာ အားထုတ္စ အာဒိကမၼိက အမ်ဳိးေကာင္းသား အမ်ဳိးေကာင္းသၼီး သည္ ေရတြက္ျခင္းဂဏနာနည္းျဖင့္ ဤအာနာပါနကမၼ႒ာန္းကို စတင္၍ ႏွလုံးသြင္းပါ။
ဂေဏေႏၲန စ ပဥၥႏံၷ ေဟ႒ာ န ဌေပတဗၺံ။ဒသႏံၷ ဥပရိ န ေနတဗၺံ။အႏၲရာ ခ႑ံ န ဒေႆတဗံၺ။(၀ိသုဒၶိ၊၁၊၂၇၀။)
၀င္သက္ေလ-ထြက္သက္ေလကို ေရတြက္ေသာ ေယာဂါ၀စရပုဂၢိဳလ္သည္ ငါးခုကုန္ေသာ ၀င္သက္ေလထြက္သက္ေလတို႔၏ေအာက္၌ မတည္ေစအပ္၊ ငါးခုေအာက္ ေလ်ာ့၍ မေရတြက္အပ္။ဆယ္ခုကုန္ေသာ၀င္သက္ေလ-ထြက္သက္ေလတို႔၏ အထက္၌ မေဆာင္အပ္၊ ဆယ္ခုထက္လည္း ပို၍ မေရတြက္အပ္။ တစ္သုံး-ငါး – ဤသို႔ စသည္ျဖင့္ အၾကားအၾကား၌ ေရတြက္ျခင္း ျပတ္သည္ကို မျပအပ္။
တစ္နည္းဆိုေသာ္ ႏွစ္ရက္သုံးရက္အတြင္း၌ ေရတြက္ျခင္း ဂဏနာနည္းကို အသုံးမျပဳေသးဘဲ ၀င္သက္ေလ ထြက္သက္ေလ အာ႐ုံ၌ သတိျမဲေအာင္ ႀကိဳးစားၾကည့္ပါ။ ႏွစ္ရက္ သုံးရက္ အတြင္း၌ ၀င္သက္ေလ ထြက္သက္ေလ အာ႐ုံ၌ သတိျမဲခဲ့ေသာ္ေရတြက္ျခင္း ဂဏနာနည္းကို အသုံးမျပဳေတာ့ဘဲ အရွည္-အတိုကို သိေအာင္ အားထုတ္ျခင္းစေသာ ပထမအာနာပါနစတုကၠ အစီအရင္အတိုင္း ႀကိဳးစားပါ။
အကယ္၍ ႏွစ္ရက္ သုံးရက္ အတြင္း၌ ၀င္သက္ေလ ထြက္သက္ေလ အာ႐ုံ၌ သတိက မကပ္ဘဲ ေရွး႐ႈမတည္ဘဲ ရွိေနခဲ့ေသာ္ တစ္ဖန္ ေရတြက္ျခင္း ဂဏနာနည္းကို အသုံးျပဳပါ။ထိုသို႔ ေရတြက္ျခင္း ဂဏနာနည္းကို အသုံးျပဳရာ ႏွလုံးသြင္းရာ၌ အၾကားအၾကား၌ ျပတ္ေတာက္ျခင္း မရွိေစရ။
အေၾကာင္းကား ဤသို႔တည္း။ ငါးခုကုန္ေသာ ၀င္သက္ေလ-ထြက္သက္ေလတို႔၏ ေအာက္၌ ေရတြက္ျခင္းကို တည္ေစေသာ ငါးခုေအာက္ ယုတ္ေလ်ာ့၍ ေရတြက္ေသာ ေယာဂါ၀စရပုဂၢိဳလ္၏ သႏၲာန္ ၀ယ္ က်ဥ္းေျမာင္းေသာ ေရတြက္ျခင္း အစီအရင္ဟူေသာ အရာဌာန၌ စိတ္၏ျဖစ္ျခင္းသည္ တုန္လႈပ္၏၊
က်ဥ္းေျမာင္းေသာ ႏြားျခံ၌ပိတ္ေလွာင္ခံရေသာ ႏြားအေပါင္းကဲ့သို႔ တုန္လႈပ္ေနတတ္၏။ တစ္ဖန္ ဆယ္ခုကုန္ေသာ ၀င္သက္ေလ-ထြက္သက္ေလတို႔၏ အထက္၌ ေရတြက္ျခင္း ဂဏနာနည္းကို ေဆာင္ေနေသာ ဆယ္ခုထက္ ပို၍ ေရတြက္ေနေသာေယာဂါ၀စရပုဂၢိဳလ္၏ စိတ္ျဖစ္ျခင္းသည္လည္း ေရတြက္ျခင္း သခၤ်ာကိုသာလွ်င္ မွီ၍ ျဖစ္ေနတတ္၏၊
၀င္သက္ေလ ထြက္သက္ေလ အာ႐ုံ၌ ဘာ၀နာ စိတ္ မျဖစ္ေတာ့ဘဲ ေရတြက္ျခင္း သခၤ်ာေနာက္သို႔သာ အစဥ္လိုက္၍စိတ္ျဖစ္ေနတတ္၏။အၾကားအၾကား၌ ေရတြက္ျခင္း က်ဳိးမႈ ေပါက္မႈ ျပတ္မႈကို ေဖာ္ျပေနေသာေယာဂါ၀စရပုဂၢိဳလ္၏ သႏၲာန္၀ယ္ —- “ငါ၏ ကမၼ႒ာန္း သည္ ဆုံးခန္းတိုင္ေအာင္ အထြတ္အထိပ္သို႔ ေရာက္သည္ ျဖစ္ပါအံ့ေလာ၊ မျဖစ္ပါအံ့ေလာ”ဟု စိတ္သည္ တုန္လႈပ္ေနတတ္၏။
ထိုေၾကာင့္ ဤဆိုအပ္ခဲ့ၿပီးေသာ ငါးခုေအာက္ယုတ္ေလ်ာ့၍ ေရတြက္ျခင္း ဆယ္ခုထက္ပို၍ ေရတြက္ျခင္း အၾကားအၾကား၌ေရတြက္မႈ က်ဳိးျပတ္ျခင္းတည္းဟူေသာ သုံးမ်ဳိးေသာ အျပစ္တို႔ကို ေရွာင္ၾကဥ္၍ေရတြက္အပ္ေပသည္။(၀ိသုဒၶိ၊၁၊၂၇၀။)
ေရတြက္ပုံ –
ဝင္ေလထြက္ေလ—-တစ္၊
ဝင္ေလထြက္ေလ—-ႏွစ္ မွစ၍
ဝင္ေလထြက္ေလ—-ရွစ္ ထိဆိုလွ်င္ သင့္ျမတ္လွပါတယ္ ။
ေရတြက္တဲ့ အာနာပါနႆတိကမၼ႒ာန္း မွစိတ္အထိုင္က်လာလ်င္ ေရတြက္နည္းကိုလႊတ္ ႏိုင္ပါျပီ။နဂိုရွဳသည့္အတိုင္းျပန္ရွဳပါ ။
{ ဖားေအာက္ေတာရဆရာေတာ္ }
Credit to Bhikkhu’sDhamma
ေယာဂီ၏ မ်က္စိကိုလည္း တစ္ခ်ိဳ႕မွိတ္လွ်က္၊ တစ္ခ်ိဳ႕ဖြင့္လွ်က္၊ တစ္ခ်ိဳ႕က ေမွးေမွးထားလွ်က္ မိမိၾကိဳက္သလို ထုိင္ႏုိင္သည္။ႏွာသီး၀အဖ်ားတြင္ ထြက္ေလ၀င္ေလတို႔၏ ထိခတ္တိုးေ၀ွ႕ရာ (ဖုသန႒ာန၊ နာသိက ကသိဏ)အရပ္ကေလးကို အသာအယာ သတိကပ္၍ ရွာေဖြရမည္။
ေတြ႕ရွိပါက ယခု လႈပ္သြားသည္မွာ ထြက္ေလေၾကာင့္ဟု သိလွ်င္ လႈပ္သည္သိသည္ႏွင့္ တစ္ၿပိဳင္နက္ ထြက္ေလဟု သိမွတ္ထားပါ။ တစ္ဖန္ ၀င္ေလေၾကာင့္ လႈပ္သြားေသာအခါတြင္လည္း ၀င္ေလဟု မွတ္လိုက္ျခင္းသည္ အာနာပါန ကမၼ႒ာန္းတရား အားထုတ္သည္ မည္ပါေတာ့သည္။
ဤပံုအတိုင္း အာနာပါနကမၼ႒ာန္းကို အားထုတ္တုိင္း အားထုတ္တုိင္း တစ္ႀကိမ္ထိုင္လွ်င္ အနည္းဆံုး (၁၅)မိနစ္ခန္႔ တရားထိုင္ပါ။“အာနာပါနကမၼ႒ာန္းကို အားထုတ္ေသာ ေယာဂီပုဂၢိဳလ္သည္ သတိကပ္၍သာလွ်င္ ထြက္သက္ကို ျဖစ္ေစ၏။ ထြက္သက္ကို ထုတ္၏။ သတိ ကပ္၍သာလွ်င္ ၀င္သက္ကို ျဖစ္ေစ၏။ ၀င္သက္ကို ႐ႈိက္႐ွဴ၏”(ဤကား သတိၿမဲရာ ပထမာ အစီအစဥ္ျဖစ္ပါသည္။)
“ထြက္သက္ေလကို ရွည္ရွည္ထုတ္ေသာ ေယာဂီပုဂၢိဳလ္သည္ ရွည္ရွည္ထုတ္သည္ဟု ေကာင္းစြာသိ၏။ ၀င္သက္ေလကို ရွည္ရွည္႐ူေသာ ေယာဂီပုဂၢိဳလ္သည္ ရွည္ရွည္႐ႈ႐ႈိက္သည္ဟု ေကာင္းစြာ သိ၏”
“ထြက္သက္ေလကို တိုတိုထုတ္ေသာ ေယာဂီပုဂၢိဳလ္သည္ တိုတိုထုတ္သည္ဟု ေကာင္းစြာသိ၏။ ၀င္သက္ေလကို တိုတို႐ႈ႐ႈိက္ေသာ ေယာဂီပုဂၢိဳလ္သည္ တိုတို႐ႈ႐ႈိက္သည္ဟု ေကာင္းစြာသိ၏”(ဤကား ဒုမွာ တုိ ႐ွည္သိ အစီအစဥ္ျဖစ္ပါသည္။)
“အလံုးစံုေသာ ထြက္သက္၀င္သက္တုိ႔၏ အစ၊ အလယ္၊ အဆံုး သံုးပါးလံုးကို ထင္ရွားေစလွ်က္ (ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလံုးကို ထိန္လင္းေစလွ်က္) ထြက္သက္ေလကို ထုတ္၏။ ၀င္သက္ေလကို ႐ႈိက္႐ႈ၏”(ဤကား သံုးခ်က္သိမွာ တတိယာ သို႔မဟုတ္ လံုးစံုလင္းရာ တ-၌သာ အစီအစဥ္ျဖစ္ပါသည္။)
“အ႐ႈိက္အ႐ႈ ျပင္းေသာေၾကာင့္ ႐ုန္႔ရင္းၾကမ္းတမ္းေသာ ထြက္သက္၊ ၀င္သက္ေလတို႔ကို ၿငိမ္းေအးေစလွ်က္၊ ခ်ဳပ္ေပ်ာက္ေစလွ်က္ ထြက္ေလကို ထုတ္မည္၊ ၀င္ေလကို ႐ႈ႐ႈိက္မည္ဟု က်င့္၏”(ဤကား စ-မွာ ၿငိမ္းေစဘိ အစီအစဥ္ျဖစ္ပါသည္။)
“ရံခါအတြင္း၌ ထြက္ေလ၀င္ေလဟူေသာ ကာယ သို႔မဟုတ္ ပဋိဘာဂျဖစ္ေသာ အႆာသပႆာသကာယကို အဖန္တလဲလဲ ႐ႈမွတ္ပြားမ်ားအားထုတ္ရမည္။ ရံခါအျပင္၌ (အျပင္ကို ထုတ္၍) ထြက္ေလ၀င္ေလဟူေသာ ကာယ သို႔မဟုတ္ ပဋိဘာဂျဖစ္ေသာ အႆာသပႆာသကာယကို အဖန္တလဲလဲ ႐ႈမွတ္ပြားမ်ားအားထုတ္ရမည္။
ရံခါအတြင္းအျပင္ ႏွစ္ဌာနလံုး၌ ထြက္ေလ၀င္ေလဟူေသာ ကာယ သို႔မဟုတ္ ပဋိဘာဂျဖစ္ေသာ အႆာသပႆာသကာယကို အဖန္တလဲလဲ ႐ႈမွတ္ပြားမ်ားအားထုတ္ရမည္။”(ဤသည္မွာ အာနာပါနသမထေလးဆင့္လံုးကို ေပါင္း၍ေဟာထားျခင္းျဖစ္ပါသည္)
“ထြက္သက္ ေလ၊ ၀င္သက္ ေလ ဟူေသာ ကာယ၌ ျဖစ္ျခင္းသေဘာကို အဖန္တလဲလဲ ရႈမွတ္၍ ေနရာ၏။ ထြက္သက္ေလ၊ ၀င္သက္ေလဟူေသာ ကာယ၌ ပ်က္ျခင္းသေဘာကို အဖန္တလဲလဲ ရႈမွတ္၍လည္း ေနရာ၏။ ထြက္သက္ေလ၊ ၀င္သက္ေလဟူေသာ ကာယ၌ ျဖစ္ျခင္း၊ ပ်က္ျခင္းသေဘာကို အဖန္တလဲလဲ ရႈမွတ္၍လည္း ေနရာ၏။(ဤကား အာနာပါနသမထကို အဦးမူ၍ ၀ိပႆနာရႈမွတ္ပြားမ်ားရပံု ျဖစ္ပါသည္။)
ထိုကဲ့သို႔ အားထုတ္ေနေသာ ေယာဂီပုဂၢိဳလ္အား သတိတရား ထင္ၿမဲလာေတာ့သည္။ ထိုသတိ၏ ေသာတာပတၱိမဂ္ဉာဏ္ကို ရျခင္းငွါ၊ အဆင့္ဆင့္ ရင့္က်က္ျခင္းငွါ ျဖစ္လာလွ်င္ ေယာဂီပုဂၢိဳလ္သည္ တဏွာ၊ ဒိ႒ိႏွစ္ပါးကို အမွီသဟဲျပဳစရာမလိုဘဲ ေနႏိုင္စြမ္းရွိလာေတာ့သည္။
ထိုအခါ တစ္ေလာကလံုးတြင္ သို႔မဟုတ္ ခႏၶာငါးပါးဟူေသာ ေလာကတြင္ ‘ငါ့ကိုယ္’ ဟူ၍လည္းေကာင္း၊ ‘ငါ၏ဥစၥာ’ ဟူ၍လည္းေကာင္း တစ္စံုတစ္ခုကိုမွ် စဲြလမ္းျခင္းမရွိ အတၱဒိ႒ိျပဳတ္ေလေတာ့သည္။”(ဤကား အာနာပါနသမထကို အဦးမူ၍ ၀ိပႆနာရႈမွတ္ပြားမ်ား အားထုတ္ေသာ ေယာဂီပုဂၢိဳလ္အား မဂ္ဖိုလ္ရ၍ အရိယာျဖစ္ပံုကို ျပပါသည္။)
အထက္ပါ ေဖာ္ျပခ်က္မွာ သတိပ႒ာန သုတ္ေတာ္ တြင္ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ ေဟာၾကားေတာ္မူေသာ အာနာပါနက်င့္စဥ္ အစီအစဥ္ျဖစ္ပါသည္။
၀ိပႆနာပုိင္း ရွဳမွတ္ပုံမ်ား
သမထဆုိတာ တေနရာတည္းကုိ စုိက္ရွဳတာပါ၊ ၀ိပႆနာ ဆုိတာ ခႏၶာကုိယ္ တခုလုံးကုိ ျဖန္႔္ရွဴတာလုိ႔ ေျမဇင္းဆရာေတာ္ႀကီးက မိန္႔ေတာ္မူပါတယ္။ သမထယာနိကသမားအတြက္ စတုတၳအဆင့္က်င့္စဥ္မွာ ပဋိဘာဂအလင္းနိမိတ္ရရွိၿပီး ဥပစာဆိုက္သြားၿပီဆုိရင္္ ၀ိပႆနာကို စတင္အားထုတ္ရႈမွတ္ႏိုင္ပါတယ္။
၀ိပႆနာရႈမွတ္ရာတြင္ ရုပ္ကို ရႈမွတ္ရမွာလား၊ နာမ္ကို ရႈမွတ္ရမွလားလုိ႔ ေမးစရာရွိပါတယ္။ စာေပမွာေတာ့ သမထယာနိကလမ္းစဥ္နဲ႔ အားထုတ္သူမ်ားအတြက္ နာမ္ကို ရႈမွတ္ပြားမ်ားရမယ္္လုိ႔ု ဆိုပါတယ္။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆုိေတာ့ သမထအားထုတ္မႈ အားေကာင္း၍ သမာဓိ ရင့္သန္ေနတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ပါ။ ၀ိိပႆနာသက္သက္ရႈမွတ္ ပြားမ်ားသူမ်ားသူေတြကုိေတာ့ ရုပ္ကို ရႈမွတ္ဖို႔ တိုက္တြန္းထားပါတယ္္။
ရႈနည္း (၃) မ်ိဳး
(၁) သမထအားထုတ္စဥ္က ရရွိခဲ့တဲ့ ပဋိဘာဂ အလင္းနိမိတ္ နဲ႔ ေျခဖ်ားကေန ငယ္ထိပ္အထိ တကုိယ္လုံး သတိမလြတ္ေစဘဲ ရွဳျခင္း။
(၂) ေျခဖ်ားမွ ခ်က္ ၊ ခ်က္မွ လည္မ်ိဳ၊ လည္မ်ိဳမွ ငယ္ထိပ္ထိ သုံးပုိင္း ပုိင္း၍ အျပန္ျပန္ အလွန္လွန္ ရွဳမွတ္ျခင္း။
(၃) လက္ေလးသစ္ သုိ႔မဟုတ္ တံေတာင္ေလာက္စီ ပုိင္းၿပီး ရွဳမွတ္ျခင္း
ဆုိၿပီး ရွဳမွတ္နည္း (၃) မ်ိဳးရွိပါတယ္။
ခႏၶာကိုယ္အစိတ္္အပိုင္းအလိုက္ ရႈနည္းသံုးမ်ိဳး ကဲြျပားသကဲ့သို႔ အရႈမွတ္ခံ အာရံုအလိုက္ ရႈပြားရာ အစြန္းသံုးပါးကိုလည္း သိသင့္ပါတယ္္။
(၁) ျမင္ရင္ ျမင္တယ္ ၾကားရင္ ၾကားတယ္ လုိ႔မွတ္ျခင္း၊
(၂) မိမိ ခႏၶာကုိယ္ ရဲ့ ငယ္ထိပ္, ေျခေတာက္, လက္စတဲ့ ေနရာေတြမွာ တဖြားဖြား ျဖစ္ပ်က္ေနတာေတြကုိမွတ္ျခင္း၊
(၃) ႏွလုံးအိမ္ကုိ ရွဳမွတ္ျခင္း ဆုိျပီး အစြန္းသုံးပါးရွိပါတယ္။
ဗုဒၶါနဳႆတိပြားမ်ားပုံ
အရဟံ လုိ႔ စိတ္ထဲက ဆုိျပီး ၀င္ေလကုိ ရွဴသြင္းပါ၊ အရဟံလုိ႔ စိတ္ကဆုိၿပီး ထြက္ေလကုိ ျပန္ထုတ္ပါ၊ မိမိစိတ္ ျငိမ္လာၿပီ ဆုိရင္ ဘုရားရွင္ရဲ့ ဂုဏ္ေတာ္အေရာက္ အာရုံျပဳၿပီး ‘ကိေလသာ ကင္းစင္ေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရား’ ဆုိၿပီး ၀င္ေလ ထြက္ေလ တုိင္းမွာ ရွဴမွတ္ေပးပါ ။
ဒီလုိနည္းနဲ႔ အခ်ိန္ရသေလာက္ ပြားမ်ားေပးပါ။ ဘုရားရွင္အေပၚမွာ ၾကည္ညိဳတဲ့စိတ္ေတြ မ်ားလာေလ တရားအလုပ္ လုပ္ရတာ ေခ်ာေမြ႔ လြယ္ကူေလပါပဲ။
ေမတၱာ ဘာ၀နာ ပြားမ်ားပုံ
‘အားလုံးေသာ သတၱ၀ါေတြ’ ၀င္ေလ တစ္ခ်က္၊ ‘ခ်မ္းသာၾကပါေစ’ ထြက္ေလ တစ္ခ်က္ ဒီပုံစံနဲ႔ ေမတၱာဘာ၀နာ ပြားမ်ားႏိုင္ပါတယ္။ ကုိယ္ ပြားမ်ားခ်င္တဲ့ပုံစံနဲ႔ ပြားမ်ားႏိုင္ပါတယ္။ ၀င္ေလ ထြက္ေလ ကပ္ျပီး ပြားမ်ားတာက သမာဓိ ပုိရလြယ္ပါတယ္။
မရဏႆတိ (ေသျခင္းတရား ဆင္ျခင္ပံု)
‘တစ္ေန႔ ေသရမွာ ပါတကား.. တစ္ေန႔ ေသရမွာပါ တကား’ လုိ႔ ဉာဏ္ကေန ျမင္လာေအာင္ ဉာဏ္မွာ ထင္လာေအာင္ ဆင္ျခင္ရပါမယ္။
အသုဘ ဘာ၀နာ (စက္စုပ္ရြံရွာဖြယ္ အျဖစ္ ပြားမ်ားပုံ)
‘ငါ့ရဲ့ ခႏၶာကုိယ္ဟာ စက္စုပ္ စရာၾကီး ပါတကား’ လုိ႔ ခႏၶာကုိယ္ကုိ သုံးပုိင္း ပုိင္းျပီး ပြားမ်ားရပါမယ္။ ပထမဆုံး ပုခုံးအထက္ ဦးေခါင္းပုိင္းကုိ အရင္ ၾကည့္ရပါမယ္၊ မ်က္စိကုိမွိတ္ စိတ္ကုိ ဦးေခါင္းကုိ ပုိ႔ထား၊ ‘ငါ့ရဲ့ ခႏၶာကုိယ္ စုက္ဆုပ္ စရာၾကီး ပါတကား’ လုိ႔ စိတ္ကဆုိျပီး ဦးေခါင္းထဲက ဦးေဏွာက္ေတြ အေျမွးေတြ ျမင္လာတဲ့ အထိ ပြားမ်ားေပးပါ။
ဒုတိယ.. ခါးကေန ပုခုံးအထိ ခႏၶာကုိယ္ အလယ္ပုိင္းကုိ စိတ္နဲ႔ၾကည့္ၿပီး ‘ငါ့ရဲ့ ခႏၶာကုိယ္ဟာ စက္ဆုပ္စရာၾကီး ပါတကား’ လုိ႔ စိ္တ္က ဆင္ျခင္ပြားမ်ားၿပီး အတြင္းပုိင္း အူေတြ, အသည္းေတြ, ေက်ာက္ကပ္ေတြ တစ္ပုံစီ တစ္ပုံစီ ျမင္ေအာင္ ႀကိဳစားပြားမ်ားပါ။
တတိယ.. ခါးေအာက္ပုိင္းအကုန္ ေျခေထာက္အထိ စိုက္ၾကည့္ ပြားမ်ားပါ။ ခႏၶာကုိယ္ကုိ တြယ္တာလြန္း အားႀကီးရင္ တရားအလုပ္မွာ ေႏွာင့္ေႏွးတတ္ပါတယ္။ နာမည္ႀကီး ေခမာေထရီကုိ ၾကည့္ၿပီး သိနုိင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ခႏၶာကုိယ္ေပၚမွာ တပ္မက္မွဳ ကင္းေအာင္ အသုဘ ဘာ၀နာကုိ ပြားမ်ား ၾကရပါတယ္။
ဒီေလးမ်ိဳးကုိ အခ်ိန္ရတဲ့သူ ရက္မ်ားမ်ား အားထုတ္မယ့္ သူေတြ ႀကိဳးစားအားထုတ္ ပြားမ်ားသင့္ပါတယ္။ ရက္ေတြ အမ်ားႀကီး အခ်ိန္မေပးႏိုင္ရင္ေတာင္ တရားမရွဳမွတ္မီ အခ်ိန္ပုိင္းေလာက္ ဗုဒၶါႏုႆတိနဲ႔ ေမတၱာဘာ၀နာကုိ ၁၀-မိနစ္ သုိ႔မဟုတ္ ၁၅-မိနစ္ ပြားမ်ား သင့္ပါတယ္။ေမတၱာစြမ္းအားဟာ တကယ့္ကုိ ႀကီးမားလွပါတယ္။ေန႔စဥ္ (၁၅) မိနစ္ခန္႔ ဝိပႆနာျမတ္တရားအား က်င့္ၾကံပြားမ်ား အားထုတ္ႏိုင္ၾကပါေစ ။
အာနာပါနမွ ဝိပႆနာသို႕
အာနာပါန ဂဏနာ = ေရတြက္နည္း…အာနာပါနႆတိကမၼ႒ာန္း မွစိတ္အထိုင္မက်ဘဲ ျဖစ္ေနပါကေရတြက္တဲ့နည္းေလး သုံးၾကည့္ပါ။အာနာပါနႆတိကမၼ႒ာန္း လုပ္ငန္းခြင္ အစီအစဥ္တို႔တြင္ ဤအာနာပါန ကမၼ႒ာန္းကိုစတင္အားသစ္လိုေသာ အားထုတ္စ အာဒိကမၼိက အမ်ဳိးေကာင္းသား အမ်ဳိးေကာင္းသၼီး သည္ ေရတြက္ျခင္းဂဏနာနည္းျဖင့္ ဤအာနာပါနကမၼ႒ာန္းကို စတင္၍ ႏွလုံးသြင္းပါ။
ဂေဏေႏၲန စ ပဥၥႏံၷ ေဟ႒ာ န ဌေပတဗၺံ။ဒသႏံၷ ဥပရိ န ေနတဗၺံ။အႏၲရာ ခ႑ံ န ဒေႆတဗံၺ။(၀ိသုဒၶိ၊၁၊၂၇၀။)
၀င္သက္ေလ-ထြက္သက္ေလကို ေရတြက္ေသာ ေယာဂါ၀စရပုဂၢိဳလ္သည္ ငါးခုကုန္ေသာ ၀င္သက္ေလထြက္သက္ေလတို႔၏ေအာက္၌ မတည္ေစအပ္၊ ငါးခုေအာက္ ေလ်ာ့၍ မေရတြက္အပ္။ဆယ္ခုကုန္ေသာ၀င္သက္ေလ-ထြက္သက္ေလတို႔၏ အထက္၌ မေဆာင္အပ္၊ ဆယ္ခုထက္လည္း ပို၍ မေရတြက္အပ္။ တစ္သုံး-ငါး – ဤသို႔ စသည္ျဖင့္ အၾကားအၾကား၌ ေရတြက္ျခင္း ျပတ္သည္ကို မျပအပ္။
တစ္နည္းဆိုေသာ္ ႏွစ္ရက္သုံးရက္အတြင္း၌ ေရတြက္ျခင္း ဂဏနာနည္းကို အသုံးမျပဳေသးဘဲ ၀င္သက္ေလ ထြက္သက္ေလ အာ႐ုံ၌ သတိျမဲေအာင္ ႀကိဳးစားၾကည့္ပါ။ ႏွစ္ရက္ သုံးရက္ အတြင္း၌ ၀င္သက္ေလ ထြက္သက္ေလ အာ႐ုံ၌ သတိျမဲခဲ့ေသာ္ေရတြက္ျခင္း ဂဏနာနည္းကို အသုံးမျပဳေတာ့ဘဲ အရွည္-အတိုကို သိေအာင္ အားထုတ္ျခင္းစေသာ ပထမအာနာပါနစတုကၠ အစီအရင္အတိုင္း ႀကိဳးစားပါ။
အကယ္၍ ႏွစ္ရက္ သုံးရက္ အတြင္း၌ ၀င္သက္ေလ ထြက္သက္ေလ အာ႐ုံ၌ သတိက မကပ္ဘဲ ေရွး႐ႈမတည္ဘဲ ရွိေနခဲ့ေသာ္ တစ္ဖန္ ေရတြက္ျခင္း ဂဏနာနည္းကို အသုံးျပဳပါ။ထိုသို႔ ေရတြက္ျခင္း ဂဏနာနည္းကို အသုံးျပဳရာ ႏွလုံးသြင္းရာ၌ အၾကားအၾကား၌ ျပတ္ေတာက္ျခင္း မရွိေစရ။
အေၾကာင္းကား ဤသို႔တည္း။ ငါးခုကုန္ေသာ ၀င္သက္ေလ-ထြက္သက္ေလတို႔၏ ေအာက္၌ ေရတြက္ျခင္းကို တည္ေစေသာ ငါးခုေအာက္ ယုတ္ေလ်ာ့၍ ေရတြက္ေသာ ေယာဂါ၀စရပုဂၢိဳလ္၏ သႏၲာန္ ၀ယ္ က်ဥ္းေျမာင္းေသာ ေရတြက္ျခင္း အစီအရင္ဟူေသာ အရာဌာန၌ စိတ္၏ျဖစ္ျခင္းသည္ တုန္လႈပ္၏၊
က်ဥ္းေျမာင္းေသာ ႏြားျခံ၌ပိတ္ေလွာင္ခံရေသာ ႏြားအေပါင္းကဲ့သို႔ တုန္လႈပ္ေနတတ္၏။ တစ္ဖန္ ဆယ္ခုကုန္ေသာ ၀င္သက္ေလ-ထြက္သက္ေလတို႔၏ အထက္၌ ေရတြက္ျခင္း ဂဏနာနည္းကို ေဆာင္ေနေသာ ဆယ္ခုထက္ ပို၍ ေရတြက္ေနေသာေယာဂါ၀စရပုဂၢိဳလ္၏ စိတ္ျဖစ္ျခင္းသည္လည္း ေရတြက္ျခင္း သခၤ်ာကိုသာလွ်င္ မွီ၍ ျဖစ္ေနတတ္၏၊
၀င္သက္ေလ ထြက္သက္ေလ အာ႐ုံ၌ ဘာ၀နာ စိတ္ မျဖစ္ေတာ့ဘဲ ေရတြက္ျခင္း သခၤ်ာေနာက္သို႔သာ အစဥ္လိုက္၍စိတ္ျဖစ္ေနတတ္၏။အၾကားအၾကား၌ ေရတြက္ျခင္း က်ဳိးမႈ ေပါက္မႈ ျပတ္မႈကို ေဖာ္ျပေနေသာေယာဂါ၀စရပုဂၢိဳလ္၏ သႏၲာန္၀ယ္ —- “ငါ၏ ကမၼ႒ာန္း သည္ ဆုံးခန္းတိုင္ေအာင္ အထြတ္အထိပ္သို႔ ေရာက္သည္ ျဖစ္ပါအံ့ေလာ၊ မျဖစ္ပါအံ့ေလာ”ဟု စိတ္သည္ တုန္လႈပ္ေနတတ္၏။
ထိုေၾကာင့္ ဤဆိုအပ္ခဲ့ၿပီးေသာ ငါးခုေအာက္ယုတ္ေလ်ာ့၍ ေရတြက္ျခင္း ဆယ္ခုထက္ပို၍ ေရတြက္ျခင္း အၾကားအၾကား၌ေရတြက္မႈ က်ဳိးျပတ္ျခင္းတည္းဟူေသာ သုံးမ်ဳိးေသာ အျပစ္တို႔ကို ေရွာင္ၾကဥ္၍ေရတြက္အပ္ေပသည္။(၀ိသုဒၶိ၊၁၊၂၇၀။)
ေရတြက္ပုံ –
ဝင္ေလထြက္ေလ—-တစ္၊
ဝင္ေလထြက္ေလ—-ႏွစ္ မွစ၍
ဝင္ေလထြက္ေလ—-ရွစ္ ထိဆိုလွ်င္ သင့္ျမတ္လွပါတယ္ ။
ေရတြက္တဲ့ အာနာပါနႆတိကမၼ႒ာန္း မွစိတ္အထိုင္က်လာလ်င္ ေရတြက္နည္းကိုလႊတ္ ႏိုင္ပါျပီ။နဂိုရွဳသည့္အတိုင္းျပန္ရွဳပါ ။
{ ဖားေအာက္ေတာရဆရာေတာ္ }
Credit to Bhikkhu’sDhamma
No comments:
Post a Comment