ေအးသာယာၿမိဳ႕သစ္ဆီမွ ေနာင္အင္ေစတီ

ေနာင္အင္ေစတီ

စည္သာ(ေတာင္ႀကီး)

ရွမ္းျပည္နယ္ေတာင္ပုိင္း၊ ေတာင္ႀကီးၿမိဳ႕ မေရာက္ခင္ ေတာင္ေျခရင္းတြင္ ရွိေသာ ေအးသာယာ ကားႀကီးကြင္းကို ခရီးသြား ျပည္သူမ်ား အားလံုးသိရွိၾကမည္ ျဖစ္ေပသည္။ ေအးသာယာၿမိဳ႕သည္ ေတာင္ႀကီးၿမိဳ႕ကို အမွီျပဳၿပီး ၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕ ျဖစ္ေပၚလာခဲ့ေသာ္လည္း ထိုၿမိဳ႕သစ္ေလးသည္ ေတာင္ႀကီးၿမိဳ႕ရဲ႕ အရွိန္အ၀ါ အေက်ာ္အေဇာ္ကို ေက်ာ္လြန္ျခင္း မရွိျခင္း ၊ ေအးသာယာၿမိဳ႕သစ္ ေလး အျဖစ္ လူမသိ သူမသိ ရပ္တည္ခဲ့ရသည္။ ေအးသာယာၿမိဳ႕တည္ သက္တမ္းသည္ ၂၅ႏွစ္ ေငြရတုကို ေက်ာ္ျဖတ္လာခဲ့ၿပီ ျဖစ္ၿပီး၊ ေအးသာယာ စက္မႈဇုန္မွ ဆက္သြားလွ်င္ ေမြးျမဴဇုန္မွ တဆင့္ ေညာင္ေရႊလမ္းကို ခရီးလမ္းတိုတိုျဖင့္ သြားေရာက္ႏိုင္ေသးသျဖင့္ ေနာင္တစ္ခ်ိန္တြင္ အာရွ လမ္းမႀကီး ျဖစ္လာႏုိင္ဖြယ္ ရွိေနသည္။

အဆုိပါ ေအးသာယာ ၊ စက္မႈဇုန္ - ေညာင္ေရႊ လမ္းမွ တဆင့္ပင္ ေညာင္ေရႊ အေရွ႕၊ အေနာက္ဘက္ အျခမ္းမ်ားကို အလြယ္ တကူ သြားေရာက္ႏုိင္ၿပီး၊ အေနာက္ဘက္တြင္ ပင္ေလာင္း၊ ဖယ္ခံုတို႔သို႔လည္းေကာင္း၊ ေတာင္ဘက္တြင္ လိြဳင္ေကာ္ ၿမိဳ႕မ်ားသို႔လည္းေကာင္း၊ ေညာင္ေရႊၿမိဳ႕ ေမွာ္ဘီ လမ္းခဲြမွ တဆင့္ ေက်ာက္တလံုးႀကီး ေဒသ ႏွင့္ ဆီဆိုင္ တို႔သို႔ လည္းေကာင္း ျဖတ္လမ္း မ်ား အတိုင္း သြားလာႏိုင္ၿပီ ျဖစ္သည္။ ပင္ေလာင္းမွ တဆင့္ ပ်ဥ္းမနားကိုပင္ အခ်ိန္အနည္းငယ္အတြင္း ဆက္သြားႏုိင္ေသးသည္။ ထုိလမ္းမ်ားသည္ လူသိနည္းေနေသးေသာ လမ္းမ်ားလည္း ျဖစ္သည္။

ေအးသာယာၿမိဳ႕သည္ ၿမိဳ႕တည္သက္တမ္း ၂၅ ႏွစ္ ေက်ာ္သာ ရွိေသးေပမယ့္ ေအးသာယာ ၿမိဳ႕ ဟူ၍ မျဖစ္ေပၚခင္ ေရွးႏွစ္ေပါင္း ေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာ ကတည္းက လူမ်ဳိးစုမ်ားသည္ ေနာင္အင္ ရြာ ၊ ႏွင့္ မံုတ၀ ရြာ ဟူေသာ ရြာမ်ားတြင္ လူေနမႈမ်ား ရွိခဲ့ေၾကာင္း ေဒသခံ မ်ားထံမွ ေမးျမန္းခ်က္မ်ားအရ သိရွိရသည္။ မ်ားေသာအားျဖင့္ ထုိရြာမ်ားတြင္ ပအုိ၀္း လူမ်ဳိး၊ ထေနာ့ လူမ်ဳိး ႏွင့္ ေတာင္ရုိး လူမ်ဳိးမ်ား အမ်ားစု ေနထုိင္ၾကေၾကာင္း သိရွိရသည္။ ေနာင္အင္ ရြာတြင္ ေတာင္ရြာႏွင့္ ေျမာက္ရြာဟူ၍ ရွိၿပီး၊ ပအို၀္း ႏွင့္ ထေနာ့ တိုင္းရင္းသား မ်ားေနထုိင္ၾကကာ၊ မံုတ၀ရြာတြင္ ပအို၀္း ႏွင့္ ေတာင္ရိုး တုိင္းရင္းသား မ်ား ေနထိုင္ၾကေၾကာင္း သိရသည္။ အဆိုပါ တိုင္းရင္းသား မ်ား တို႔သည္ ေရွးႏွစ္ေပါင္း မ်ားစြာ တို႔က တိုးတက္မႈ ေႏွးေကြးစြာ၊ မိမိတို႔ ယဥ္ေက်းမႈ လူေနမႈစနစ္အတိုင္း ေလာဘ နည္းနည္း ျဖင့္ စိုက္ပ်ဳိးေရးကုိ အဓိက လုပ္ကိုင္ အသက္ေမြး၀မ္းေၾကာင္း ျပဳေၾကာင္း သိရသည္။

မံုတ၀ ရြာသည္ မံုတ၀ ေတာင္ေၾကာႏွင့္ ဆက္ေနၿပီး၊ ေတာင္ႀကီးၿမိဳ႕ရွိ ေက်ာင္းႀကီးစု၊ ဖရဲ စေသာ ရပ္ကြက္မ်ားႏွင့္ ေတာင္ေပၚ ေတာင္ေအာက္ ေတာင္ပတ္လမ္းမ်ားအတိုင္း ဆက္ေနကာ ယခုအခါ သြားလာေနၾကေၾကာင္း သိရသည္။

ယခုကၽြန္ေတာ္တင္ျပေပးခ်င္ေသာအေၾကာင္းအရာက ေနာင္အင္ရြာရွိ ေရွးေဟာင္းေမြေတာ္ ေစတီ သမုိင္းကို ဗဟုသုတ အျဖစ္ ျပန္လည္ေဖာ္ထုတ္ေပးခ်င္ပါသည္။ ေနာင္အင္ ေမြေတာ္ ဘုရားသည္ ေရွးေဟာင္း လက္ရာျဖစ္ၿပီး၊ ရွမ္းျပည္နယ္တြင္း ထုိလက္ရာႏွင့္ ဆင္တူေသာ ေနရာမွာ ေမြေတာ္ကကၠဴဘုရားရွိ မ်က္ႏွာေတာ္မ်ားႏွင့္ ဆင္တူသည္။ ေမြေတာ္ ကကၠဴ ေစတီေတာ္ႏွင့္ ဆင္းတုေတာ္ လက္ရာမ်ားသည္ ေရွးေခတ္ ယုိးဒယား လက္ရာမ်ားႏွင့္ ဆင္တူသည္။ ေစတီေတာ္ ထီးေတာ္မ်ားသည္ အနက္ေရာင္ျဖစ္ၿပီး၊ အျမင့္ပိုင္း သို႔ ရွည္ေမ်ာ တက္သြားၾကေလသည္။ ေနာင္အင္ေစတီေတာ္သည္လည္း ထုိ ဆင္းတုေတာ္ႏွင့္ ဆင္တူေနေလသည္။ ယခုအခါ ေနာင္အင္ေက်ာင္းအတြင္းတြင္ ေအးခ်မ္းေစတီေတာ္ အသစ္တစ္ဆူကို ထပ္မံတည္ထားၿပီး ျဖစ္သည္။

ေနာင္အင္ေက်ာင္း ေမြေတာ္ေစတီ သမိုင္းဦး

ကနဦး ေတြ႔ရွိခ်က္

ေအးသာယာၿမဳိ႕၊ ၿမိဳ႕လယ္တြင္းရွိ၊ ေရွးေဟာင္း ေမြေတာ္ေစတီေတာ္သည္ လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ေပါင္း (၉၃၀) ခုႏွစ္၌ သာသနာ့ ဒါယကာ- နရပတိစည္သူမင္းတရားႀကီး ေပၚေပါက္ခဲ့ဖူး၏။ ထိုမင္းတရားႀကီးသည္ ေကာဇာသကၠရာဇ္ (၄၂၈) ခုႏွစ္ ၊ ဝါဆိုလန္း (၈) ရက္ ေန႔ ၾကာသပေတးေန႔တြင္ ဖြားျမင္ခဲ့ၿပီး (၄၅၄) ခုႏွစ္တြင္ မင္းဘိသိက္ ခံယူခဲ့ပါသည္။ (၄၅၇) ခုႏွစ္ေရာက္ေသာအခါ ၊ ေဖာင္စၾကာယာဥ္ ျဖင့္တိုင္းခန္း လွည့္လည္စဥ္၊ ယခု ေနာင္အင္ရြာသို႔ ေရာက္ေသာအခါ ၾကက္သီးေမႊးညွင္း တျဖန္းျဖန္းထလာသျဖင့္ အက်ဳိးအေၾကာင္း အဆိုးအေကာင္းကို ၾကည့္ရွဳေဟာၾကား စြမ္းႏိုင္ေသာ ပုေရာဟိတ္ ၊ ပုဏၰား တုိ႔ကို အဖတ္ခိုင္းၿပီး၊ ပေရာဟိတ္ ပုဏၰားတို႔ကလည္း စစ္ရွံဳး, စစ္ႏိုင္ ဟူေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္ ၾကက္သီးေမႊးညွင္း ထသည္မဟုတ္။ ေနာင္လာမည့္ ႏွစ္ေပါင္း(၁၀၀၀) ေက်ာ္တြင္ ဤေဒသ၍ သစ္ပင္, ဝါးပင္ ျပည့္ေနေသာ ဤေတာအုပ္ႀကီးသည္ သာယာလွပ ရွဳမဝႏိုင္ေသာ ၿမိဳ႕တစ္ၿမဳိ႕ ျဖစ္ရံုမွ် မကဘဲ ဗုဒၶသာသနာေရာင္ဝါ ထြန္းလင္းမည္ ျဖစ္၍ ေစတီတည္ထားထိုက္ေၾကာင္း သံေတာ္ဦးတင္ၾကေလသည္။

ေကာဇာ သကၠရာဇ္ (၄၅၇) ခုႏွစ္တြင္ ပုေရာဟိတ္တို႔၏ ဖတ္ၾကားခ်က္အရ ဗုဒၶျမတ္စြာ၏ သရီရဓါတ္ေတာ္ ေမြေတာ္ျဖင့္ တည္ထားကိုးကြယ္ေသာ ေစတီ (၇) ဆူ ပါဝင္ေၾကာင္း သိရွိရေလသည္။ ၎ေစတီသည္ ေမြေတာ္ေစတီ ဟု သမုတ္၍ ထင္ေပၚ ေက်ာ္ၾကားေသာ ေစတီတစ္ဆူလည္း ျဖစ္ပါသည္။ ေစတီေတာ္၏ ေျမာက္ဘက္ႏွင့္ ေတာင္ဘက္တြင္ ေနာင္အင္ျမည္ေသာ ရြာ ရွိသျဖင့္ ၊ ရြာႏွစ္ရြာ၏ အလယ္တြင္ တည္ရွိေနေသာေၾကာင့္ ေနာင္အင္ေစတီ၊ ေနာင္အင္ဘုရား ဟုလည္း ေခၚလာၾကသည္။

+++++

(ေနာင္အင္သမိုင္း အက်ဥ္း)

ေနာင္အင္ ရြာသူရြာသားမ်ားသည္ ဗုဒၶဘာသာဝင္ သူေတာ္စင္မ်ားျဖစ္ၾကေသာေၾကာင့္ လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ေပါင္းႏွစ္ရာ(၂ဝဝ)ေက်ာ္ ကာလ၌ ေမြေတာ္ေစတီ၏ ေတာင္ဘက္တြင္ ပထမ ေနာင္အင္ေက်ာင္းကို ေဆာက္လုပ္လွဴဒါန္းၿပီး ကိုးကြယ္အားထားခဲ့ၾကပါသည္။ ႏွစ္ေပါင္း(၁ဝဝ) တစ္ရာ ေက်ာ္လာေသာအခါတြင္ ေက်ာင္းေတာ္ႀကီး ေဟာင္းႏြမ္း ပ်က္စီးလာသျဖင့္ ေမြေတာ္ေစတီေတာ္၏ ေျမာက္ဘက္တြင္ ထပ္မံၿပီး၊ ဒုတိယ ေနာင္အင္ေက်ာင္းကို ေဆာက္လုပ္လွဴဒါန္းခဲ့ျပန္သည္။ (၁၉) ရာစုႏွစ္ေရာက္ေသာအခါ ရပ္ရြာ၏ တိုးတက္မႈ အရွိန္အဟုန္ေၾကာင့္ သစ္သားေက်ာင္းႀကီးကို အားရမႈမရွိဘဲ (၁၃၃ဝ) ျပည့္ႏွစ္တြင္ တိုက္ေက်ာင္းႀကီး ျဖစ္ႏုိင္ရန္အတြက္ တတိယေျမာက္ေက်ာင္းကို ဆက္လက္လွဴဒါန္းျပန္သည္။ တတိယေျမာက္ျဖစ္ေသာ တုိက္ေက်ာင္းႀကီးသည္လည္း ေကာဇာသကၠရာဇ္ (၁၃၄၆) ခုႏွစ္တြင္ အစစအရာရာ အားလံုးၿပီးဆံုးေသာေၾကာင့္ ေက်ာင္းေရစက္ခ်ပြဲတြင္ စည္ကားသိုက္ၿမိဳက္စြာ က်င္းပခဲ့ပါသည္။ ဤသမိုင္းကို ၾကည့္ေသာအားျဖင့္ ေနာင္အင္ ရြာသူရြာသားတို႔၏ သဒၶါအား၊ ေစတနာအား၊ ဝီရိယအားတို႔ကို ခန္႔မွန္းႏိုင္ေပသည္။

ေကာဇာသကၠရာဇ္ (၁၃၅၃) ခုႏွစ္ ဝါဆိုလျပည့္ေန႔မွစတင္၍ ေနာင္အင္ေက်ာင္း ဗုဒၶသာသနာ ပိုမိုထြန္းလင္းရန္အတြက္ အ႒မေျမာက္ ဆရာေတာ္-ဘဒၵႏ ၱမေဟာသဓ(ဓမၼာစရိယ) ဦးစီးပဓာနျဖင့္ တိုးတက္လာေသာၿမိဳ႕ႏွင့္အညီ ေတာေက်ာင္းအျဖစ္မွ ပရိယတၱိ စာသင္တိုက္အျဖစ္သို႔ ကူးေျပာင္းေဆာင္ရြက္ခဲ့ပါသည္။

+++++

(ေနာင္အင္ေက်ာင္းႏွင့္ ေစတီသမိုင္း)

ေနာင္အင္ေက်ာင္းတြင္ သီတင္းသံုးေတာ္မူေသာ ဆရာေတာ္ (၈)ဆက္အနက္ (၅) ဆက္ေျမာက္ ဆရာေတာ္ ဦးပ႑ိတသည္ ဒါယကာ၊ ဒါယကာမမ်ားကို ဦးစီးၿပီး ကမၼ႒ာန္းတိုက္ ေစတီအျဖစ္ျဖင့္ ေမြေတာ္ေစတီ၏ အေရွ႕ေတာင္ ေထာင့္တြင္ အရန္ေစတီ ေနာက္ထပ္ တည္ထားခဲ့ပါသည္။

ေကာဇာသကၠရာဇ္ (၁၃၂၇) ခုႏွစ္မွ စ၍ သီတင္းသံုးေတာ္မူေသာ သတၱမေျမာက္ဆရာေတာ္ ဦးဝါရိႏၵ သည္ ေစတနာထက္သန္ ေသာ ဒကာ၊ ဒကာမတို႔ကို ဦးေဆာင္ကာ ေစတီေတာ္၏ အေနာင္ေတာင္ေထာင့္၊ အေနာက္ေျမာက္ေထာင့္၊ အေရွ႕ေျမာက္ေထာင့္တို႔တြင္ ေစတီေတာ္ (၃)ဆူႏွင့္တကြ၊ အျပင္ေစတီ (၄)ဆူတို႔ကို ထပ္မံၿပီး တည္ထားကိုးကြယ္ခဲ့ပါသည္။

ေရွးေဟာင္းေမြေတာ္ ေစတီေတာ္ျမတ္ႀကီးသည္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ၾကာေညာင္းလာသျဖင့္ အဘက္ဘက္မွ ပ်က္စီးယုိယြင္းလာ သျဖင့္ (၁၃၄၁) ေတာ္သလင္းလဆန္း (၈) ရက္ေန႔တြင္၊ ျပင္းထန္ေသာ မိုးဒဏ္ေလဒဏ္ေၾကာင့္ တည့္မတ္ျခင္းငွါ မစြမ္းႏိုင္ေတာ့ဘဲ ပ်က္စီးသည္ထက္ ပ်က္စီး၍ ၿပိဳက်ျခင္း ခံခဲ့ရပါသည္။

အ႒မေျမာက္ ဆရာေတာ္ ျဖစ္ေသာ-ဘဒၵႏ ၱမေဟာသဓ(ဓမၼာစရိယ) သည္ ၿပိဳက်ေနေသာ မိဘဘိုးဘြား၊ ဆရာသမားမ်ား၏ အေမြအႏွစ္ျဖစ္ေသာ ေစတီေတာ္ျမတ္ႀကီးကိုျမင္္၍ လက္ပုိက္ၾကည့္မေနႏိုင္ေတာ့ဘဲ ေရွးဘဝအဆက္ဆက္ ကုသုိလ္ ပါရမီေတာ္ ေၾကာင့္ ဘဝဆံုဆည္းၾကေသာ ေနာင္အင္ ရြာသူရြာသားတို႔ႏွင့္ ၿမိဳ႕သူၿမိဳ႕သား ပါရမီရွင္မ်ားတို႔ကို တိုက္တြန္းႏႈိးေဆာ္၍ ကိုယ္ေတာ္တိုင္ ဦးေဆာင္ၿပီး ေရွးေဟာင္းလက္ရာ အေနအထား မပ်က္ရေလေအာင္ ျပန္လည္မြမ္းမံခဲ့ပါသည္။

ေမြေတာ္ ေစတီ အသစ္တဖန္ ျပန္လည္မြမ္းမံရာတြင္ ေတာင္ႀကီးၿမိဳ႕နယ္ သံဃနာယက ဥကၠ႒-အရိယဝံသ (ၿမိဳ႕ဦးေက်ာင္း) ဆရာေတာ္၊ ေတာင္ႀကီးၿမိဳ႕နယ္ သံဃနာယက အက်ဳိးေတာ္ေဆာင္ ဥတၱရာရံု ဆရာေတာ္၊ ရွမ္းျပည္နယ္ သံဃနာယက တြဲဘက္အက်ဳိးေတာ္ေဆာင္ ေတာင္ႀကီးၿမိဳ႕ မင္းကြန္းေက်ာင္း ဘဒၵႏ ၱေတေဇာဘာသႏွင့္ ေနာင္အင္ေက်းရြာ အုပ္စု သံဃနာယကအဖြဲ႔ အက်ဳိးေတာ္ေဆာင္ ေအးသာယာၿမဳိ႕ ေနာင္အင္ေက်ာင္း ဆရာေတာ္ ဦးမေဟာသဓႏွင့္ ၾကြေရာက္လာၾကေသာ ဆရာေတာ္သံဃာေတာ္ မ်ားသည္ (၁၃၅၃) ခုႏွစ္ နတ္ေတာ္လဆန္း (၁၄) ရက္ေန႔ ေသာၾကာေန႔ ၊ ေန႔လည္ (၁) နာရီအခ်ိန္တြင္ အုတ္ျမစ္ခ် အခမ္းအနားကို က်င္းပၾကပါသည္။

၁၃၅၄ ခုႏွစ္၊ ကဆုန္လဆန္း (၁၂) ရက္ေန႔တြင္ ေနာင္အင္ေရွးေဟာင္း ေမြေတာ္ေစတီေတာ္ျမတ္ႀကီး၏ အဘက္ဘက္မွ “မြမ္းမံျခင္း ကိစၥၿပီးဆံုးေသာေၾကာင့္ စတုဒီသာအရပ္မွ ဆရာေတာ္ သံဃာေတာ္ အပါး (၁ဝဝ) ေက်ာ္ ပင့္ေဆာင္ၿပီး ၊ နံနက္ပိုင္းတြင္ ဘုရားအေနကဇာတင္ အခမ္းအနားကို က်င္းပ၍၊ ေန႔လည္ပုိင္း၌ ထီးေတာ္တင္အခမ္းအနားတြင္ အေရွ႕ပိုင္းတိုင္း စစ္ဌာနခ်ဳပ္ တိုင္းမွဴး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေစာထြန္း ကိုယ္တိုင္တက္ေရာက္ ႀကီးမွဴးၿပီး ေဆာင္ရြက္ခဲ့ပါသည္။

ေရွးေဟာင္းေမြေတာ္ ေစတီေတာ္ျမတ္ႀကီးသည္ ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တိုင္း ကဆုန္လတြင္ ရိုးရာမီးရွဴးပဲြ၊ ဆီမီး၊ ပန္း ၊ ဆြမ္းေတာ္တင္ျခင္း အခမ္းအနားပြဲ ျပဳလုပ္ၿမဲ ျပဳလုပ္ေလ့ ရွိပါသည္။

+++++

ေအးခ်မ္းေစတီေတာ္ သမိုင္းအက်ဥ္း

၁၃၇၃ ခုႏွစ္ ကဆုန္လဆန္း (၁၄) ရက္ (၁၆.၅.၂၀၁၁) တနလၤာေန႔၊ မနက္ ၉ နာရီခြဲအခ်ိန္တြင္ ဘုရားဒါယကာ ဦးေရႊစိန္၊ ဘုရားဒါယိကာမ ေဒၚသီတာဦး တို႔သည္ ေအးသာယာၿမဳိ႕စိန္နဂါးခန္းမ မဂၤေဆာင္သို႔ လာေရာက္စဥ္ ေနာင္အင္ပရိယတၱိစာသင္တိုက္ ေဂါပကဥကၠ႒လူႀကီး ဦးစိုးရွင္ႏွင့္ ေတြ႔ဆံုၿပီး မိတ္ဆက္စကားေျပာၾကရာ ဒါယကာ ဦးေရႊစိန္မွ ဘုရားလွဴဒါန္းလိုေၾကာင္း ေျပာသည့္ အတြက္ ေနာင္အင္ေက်ာင္းဆရာေတာ္ထံသို႔ လာေရာက္ေလွ်ာက္ထားရာ ဆရာေတာ္မွလည္း ဒါယကာတို႔ မိသားစုမတည္ၿပီး ခုႏွစ္ရက္ သားသမီးမ်ား စုေပါင္းလွဴဒါန္းမႈျပဳလွ်င္ ပိုမိုေကာင္းမြန္ေၾကာင္း မိန္႔ၾကားသည့္အခါ ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာျဖင့္ လက္ခံခဲ့ပါသည္။

ဆရာေတာ္သည္ ေနာင္အင္ ေတာင္ရြာ၊ ေျမာက္ရြာ ဒါယကာ၊ ဒါယိကာမမ်ားႏွင့္ ညွိႏႈိင္းၿပီး နယုန္လဆန္း(၃)ရက္ (၄.၆.၂၀၁၁) စေနေန႔ ေျမညွိျခင္း မဂၤလာ၊ နယုန္လဆန္း(၈)ရက္ (၉.၆.၂၀၁၁) ၾကာသပေတးေန႔၊ နံနက္(၈း၃၀) အခ်ိန္ ေျမသန္႔ အႏ ၱရာယ္ကင္း မဂၤလာ၊ နယုန္လျပည့္ေက်ာ္ (၁) ရက္ (၁၇.၆.၂၀၁၁) ေသာၾကာေန႔ နံနက္ (၁၀း၄၉) အခ်ိန္ ပႏၷက္ေတာ္တင္ မဂၤလာ ၊ ဝါဆိုလဆန္း(၄) ရက္ (၇.၇.၂၀၁၁) ၾကာသပေတးေန႔ နံနက္ (၆း၃၀) အခ်ိန္ အုတ္ျမစ္စီတြင္းေတာ္ဝန္း မဂၤလာ ျပဳလုပ္ႏုိင္ခဲ့ပါသည္။

ဝါေခါင္လျပည့္ ေမတၱာအခါေတာ္ေန႔ (၁၄.၈.၂၀၁၁) တနဂၤေႏြေန႔ နံနက္ (၁၀း၂၆) အခ်ိန္တြင္ ဆရာေတာ္ႀကီး ၅ပါး ႀကီးမွဴးကာဘုရား ဒါယကာ၊ ဒါယိကာမ မ်ားႏွင့္ ခုႏွစ္ရက္သားသမီး အေပါင္းတို႔က ဓါတ္ေတာ္ ၊ ေမြေတာ္ႏွင့္ ရတနာမ်ားကို သတၱဌာန ဌာပနာေတာ္သြင္း မဂၤလာက်င္းပႏုိင္ခဲ့ပါသည္။

ေပ်ာ္ရႊင္စရာေကာင္းေသာ လည္ပတ္စရာ ေပါမ်ားေသာ ေအးသာယာၿမိဳ႕ကို ေတာင္ႀကီးၿမိဳ႕ ေရာက္တုန္းေရာက္ခိုက္ ဆိုရင္ျဖင့္ တစ္ခါတစ္ေခါက္ေတာ့ျဖင့္ အလည္အပတ္ လာေရာက္ ၾကဖို႔ ဖိတ္မႏၱက ျပဳလုိက္ရပါတယ္ စာရွဳသူ လူႀကီးမင္းမ်ား  ခင္ဗ်ား။

xxx

မွတ္တမ္း - ဆရာေတာ္ ဘဒၵႏ ၱဗုဒၶေဃာသ၊ ေနာင္အင္ပရိယတၱိစာသင္တိုက္

Writter

- စည္သာ(ေတာင္ႀကီး)